อันกวีกะหรี่ให้....................... แมงดา
คำพ่นฉันทลักษณ์หรา............. ซ่อนเชื้อ
ใจทาสท่องคำพา................... เงินสู่
มองบ่เห็นใดเนื้อ.................... เท่าแท้กวีจริง
คำที่คมพรมค่าย่อมน่าอ่าน
ความที่คมสมการกวีหมาย
คนที่คมสมชาติไม่ขลาดอาย
คนเป็นชายควรชัดหัดเรียนกล
การดุด่ารัฐบาลคนฐานล่าง
ดังลิงค่างเจี๊ยกหลอนตอนมรรคผล
ทีทหารผ่านฟ้ามาปล้นคน
กลับมือทนซุกซ่อนมิร่อนความ
หลงว่าตามเขาว่ารัฐาชั่ว
ในเงามัวว่าชัดกัดห่ามห่าม
ใครโกงกินสิ้นชาติวาดเกินงาม
โครงสร้างทรามชัดเด่นบ่เห็นรู้
จึงอนาจบาดใจยามได้เห็น
ดังเมืองเป็นเขตป่าสัตว์หน้าหมู
พาพาลเพ่นพ่านเพียงผิดใจกู
จำใจดูสัตว์ป่าเฮฮาพาล
นักวิชาการเมืองอ่านเรื่องผิด
นักวิจารณ์วิปริตเลือกผิดฐาน
ชนชั้นกลางใจแคบแถบหูยาน
ไปหลงเชื่อกลทหารและพ่อค้า
นี่กวีศรีปราชญ์มาขาดเขียม
ปัญญาเทียมพ่นเท่อกันเกร่อหน้า
ยามอึดอัดขัดข้องหมองพารา
บทกลอนมาเขียนมอบปลอบใจคราง
แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2008-08-09 22:01:19
อันนี้สำหรับคุณคมทวน คันธนู ครับ
คมทวนอันทื่อแท้................. แทงใด
ธนูแท่งสนิมใน.................... ทิ่มท้อ
ปัญญาบ่มีไฉน.................... เลยพ่อ
เพียงพ่นคำรำป้อ................. บ่รู้กลหลาย
คมทวนควรทิ่มท้อง............. พญามาร
ธนูท่านควรแทงฐาน............ สิ่งร้าย
ศาสตราทิ่มผิดการ............. เป็นสิ่ง เลวนา
ฤาเหล่ากวีคล้าย................ แค่รู้คำผสม?
เคยชื่นชมคมทวนหวนวันก่อน
บทละครคำงามนามท้องทุ่ง
ขนมต้มคมชายสายเลือดลุง
เผด็จมุ่งผดุงชาติอาจองชาย
คำที่คมพรมค่าย่อมน่าอ่าน
ความที่คมสมนามกวีหมาย
คนที่คมสมชาติไม่ขลาดอาย
คนเป็นชายควรชัดหัดเรียนกล
การดุด่ารัฐบาลคนฐานล่าง
ดังลิงค่างเจี๊ยกหลอนตอนมรรคผล
ทีทหารผ่านฟ้ามาปล้นคน
กลับมือทนซุกซ่อนมิร่อนความ
หลงว่าตามเขาว่ารัฐาชั่ว
ในเงามัวว่าชัดกัดห่ามห่าม
ใครโกงกินสิ้นชาติวาดเกินงาม
โครงสร้างทรามชัดเด่นบ่เห็นรู้
จึงอนาจบาดใจยามได้เห็น
ดังเมืองเป็นเขตป่าสัตว์หน้าหมู
พาพาลเพ่นพ่านเพียงผิดใจกู
จำใจดูสัตว์ป่าเฮฮาพาล
นักวิชาการเมืองอ่านเรื่องผิด
นักวิจารณ์วิปริตเลือกผิดฐาน
ชนชั้นกลางใจแคบแถบหูยาน
ไปหลงเชื่อกลทหารและพ่อค้า
นี่กวีศรีปราชญ์มาขาดเขียม
ปัญญาเทียมพ่นเท่อกันเกร่อหน้า
ยามอึดอัดขัดข้องหมองพารา
บทกลอนมาเขียนมอบปลอบใจคราง
No comments:
Post a Comment