Friday, December 19, 2008

ประชาชิงชัยแน่วแล้วจะวาย

มันถือปืนปล้นขาดอำนาจเขื่อง
ใช้เงินเปลืองปูทางขวางนาเขา
เอาสีเหลืองเฟื่องใส่ปลายปืนเงา
ดอกไม้เอาจัดมอบแสร้งขอบใจ

มันเหยียบรัฐธรรมนูญจนสูญค่า
ยกมาตราตีความง่ามตีนไหว
สร้างคนเถื่อนเกลื่อนศาลงานกลไก
สีฟ้าใส่ปนเหลืองเฟื่องพลัง

ยกพวกเหลืองลามปามสยามแย่
คอยรังแกกวนเมืองด้วยเหลืองขลัง
มันปล้นยึดอึดหยาบทำบาปพัง
ตำรวจยังหงออยู่ไม่สู้ฟ้า

อันทหารปานกล้าแต่หน้าหงอย
เพราะต้องคอยรับเสียงไม่เสี่ยงกล้า
ปล่อยคนพาลผลาญเมืองเรืองระอา
ต่างชาติพาตาใหญ่สงสัยกัน

ยึดทำเนียบเปรียบใดใครเขาเหมือน
ทหารเตือนนายกตลกไหม?
นี่ล่ะหรือทหารกล้าประชาไทย
ด้วยเหตุใดด่างพร้อยด้อยราคา

เขาว่าฟ้าสีเหลืองเคยเฟื่องสวย
สีฟ้าช่วยชูงามสยามค่า
แต่บัดนี้เหลืองง่อยฟ้าร่อยรา
เพราะประชาสาปแช่งแปร่งคอดัง

ปิดเส้นทางอย่างไรไม่เห็นผล
สัปดนปิดแดนโลกแล่นหลั่ง
สนามบินสิ้นค่าราคาพัง
เอาพลังเหลืองใส่ไล่ฆ่ายิง

เหลืองกับฟ้าค่าใดใครถือหาง
ฝุ่นควันจางถามใจไม่หลงหยิ่ง
แน่ใจหรือถือชั่วไม่กลัวจริง
ประชาชิงชัยแน่วแล้วจะวาย

เราได้รู้ได้เห็นภาพจิ๊กซอว์ชัดเจนขึ้นแล้วครับ คุณหมอ

จุดสำคัญ ๆ
ของประวัติศาสตร์ไทย มันโผล่ขึ้นมาเหนือหนองน้ำเน่า
ทีมีบทละครวนเวียนมาแสดงโฉม

หากประชาชนต้องการสระน้ำใหม่ ไม่เอาหนองแล้ว อะไรจะเกิดขึ้น?

ผมไม่อาฆาตมาดร้ายใครผู้ใดทั้งสิ้น แต่กำลังถอยตัวเองออกมามอง...
หากเกิดอะไรที่เลวร้าย ไม่ว่ากับฝ่ายใด ในฐานะคนไทย... ผมก็คงสุขใจไม่ได้อยู่ดี

แต่จะช่วยอะไรได้ล่ะ เพราะคนไทยเรา ทำตัวเราเองแทบทั้งนั้น

No comments:

Post a Comment