ใครจะยึกโยงไยทำไปเถิด
บ้านเมืองเกิดกลียุคมีหม่น
ดุจช้างสารชนกันพัลวน
ต่างนึกพลพวงหญ้าคราแหลกราญ
แต่รากหญ้ายาวลึกคงตรึกเห็น
จึงคงเป็นรากเมืองมิเชื่องหวาน
หากช้างสารพาลทัพหวังจับราญ
หนามหญ้าปานหนึ่งน้อยคอยบาดคอ
เป็นหญ้าสวยรวยสีมีแดงเด่น
ระย้าเย็นยามดูย่อมรู้หนอ
ว่าลึกแล้วแนวหญ้ามาเรียงรอ
ประกาศพ้อว่าสิทธิถูกริดรอน
อันแนวหญ้าว่าสวยด้วยพริ้วไหว
มองลงไปจึงเป็นเช่นกลสอน
ว่ารากแท้ทิวชนคนภูธร
กับทวยไทยใจวอนประชาธิปไตย
เป็นรากอันมั่นคงลงลึกแล้ว
จึงเป็นแนวสีแดงที่แกร่งไหว
ยากที่สองช้างสารทำราญวาย
มิใช่ควายเคียงหญ้าประสาไร้
ด้วยพลังสีแดงที่แฝงสัตย์
ยึดประชาธิปัตย์มาขัดใหม่
คำประชาค่าหมายเหล่าหลายไทย
อันประชาธิปไตยของมวลชน
เป็นพลังขลังจริงอหิงสา
มีราคามีคมอุดมผล
ต่อแต่นี้มีใครไม่รักชน
ต้องผจญผองไทยใจสีแดง
No comments:
Post a Comment